12 ماهگی

                                               عشق و نفسم یکساله شده...

هنوز باورم نمیشه یکسال ازون روزای شیرین میگذره و نفس من  دیگه مردی شده برا خودش

یلحظه دلم خاست کاش پارسال بود..تو اینروزا همش فکرم میره سال قبل که تو اینروزا تو چه

 موقعیت و شرایطی بودیم نفسم،نینی مهربونی بودی وزیاد اذیتم نمیکردی بجز چند ماه.

خداروشکرکه سالمی و کنارمونی...همش ارزومه که تنت سالم و لبت خندون باشه نفسم چون

 واقعا دیگه  شدی نفس من و بابایی...فدای گل پسرم بشم...دوست دارممم هوارتا

خوشگل بلای من دیگه زرنگ و شیطون شده و البته شدددید بازیگوش..

راستی نفسم از روزای اول عید یکم بدحال شدی  وای که چه روزای بدی بود اسهال شدید

 داشتی . بهدشم نب البته از روز دوم عید با عفونت چشمای خوشگلت شرو شده که مجبور

 شدیم ببریمت بیمارستان...که باقطره و پماد بهتر شد ولی اسهالت فرقی نمیکرد  اونم چند

هفته  ...چقد وزنت کم شد خدامیدونه البته بیشتر از ١ کیلو نبود ولی بالاخره نشون میداد تو

ظاهر...تو روز تولدت هم که تبت بالای ٣٨ و نیم بود و منم از نگرانی داشتم میمردم تا جایی که

بابایی رو از بیمارستان کشوندم خونه نصف شبی..اونم شب تولدت...که تا اونشب تب اینجوری

 نداشتی....هم شب خوبی بود هم بد خاطره شد برام....بعدش با ازمایش و دکتر و دارو بالاخره

حالت بهتر شد و نذرای مامانی هم اداشدچون واقعا تو اون روزا خیلی هم خودت هم من اذیت

 شدم...خوشحالم که بهتر شدی نفسم...

شیرینه مامان هنوز کامل نمیتونی راه بری و با کمک میتونی فقط...خیلی میترسی تنهایی و زود

 میفتی..فقط می ایستی و زودی میشینی...منم زورت نمیکنم تا هر وقت خودت نترسیدی و

تونستی راه بری...

                 عاشقانه دوستت دارم  عشقو نفسممم  ماهانمممممممممم